Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το έθιμο της επιστροφής των εσωτερικών μεταναστών στους τόπους καταγωγής τους βρίσκεται σε εξέλιξη· με αποτέλεσμα να αλλάζει το ανθρωπιστικό επίπεδο όλων των μεγάλων πόλεων και να αναβαθμίζονται τα χωριά, που τόσο περήφανοι είναι όλοι όσοι κατάγονται από εκεί.
Ποια είναι όμως η άποψη ενός γνήσιου Αθηναίου ή Θεσσαλονικιού για τις ορδές που καταλύουν τον τόπο τους όλο τον χρόνο, με εξαίρεση μερικές μέρες το Πάσχα;
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική από αυτή που έχουν όλοι απέναντι στις ορδές Πακιστανών που με την σειρά τους (για τους ίδιους ακριβώς λόγους ) κάνουν το ίδιο πράγμα.
Οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων δεν είναι τοπικιστές με την έννοια και το σθένος που αυτοί που έρχονται εδώ από κάποιο χωριό στην άλλη άκρη της χώρας, είναι.
Ο επαρχιώτης που έρχεται στην Αθήνα (γιατί δεν υπάρχει εργασία στον τόπο του) δεν νιώθει ότι στερεί την δουλειά και το επίπεδο διαβίωσης ενός γνήσιου Αθηναίου. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι κανείς τους δεν αναγνωρίζει το “πατριωτικό” δικαίωμα ενός κατοίκου μιας πόλης. Για τον επαρχιώτη η Αθήνα του ανήκει όσο και σε έναν Αθηναίο - σε αντίθεσή όμως με το χωριό του που του ανήκει ολοκληρωτικά.
Αν όμως υπήρχε μια Ασημένια Αυγή η οποία κυνηγούσε Αγρινιώτες για παράδειγμα στο Σύνταγμα και τους μαχαίρωνε απαιτώντας να γυρίσουν όλοι πίσω στα χωριά τους, ποια θα ήταν η άποψη τους για την μετανάστευση · διότι η μετανάστευση δεν ορίζεται από την χιλιομετρική απόστασή που διανύει για να έρθει κάποιος δίπλα σου αλλά από την ανάγκη του ... και η νομιμότητα της συγκεκριμένης πράξης ορίζεται πάντα από αυτόν που υποδέχεται( και το πλαίσιο αυτής της οριοθέτησης δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από την ντόπια κοινωνική ευτυχία των κατοίκων).
Τα πάντα είναι γραμμές στο πάτωμα και όταν αυτές μας κυκλώσουν δίνοντας μας αυθαίρετα δικαιώματα ξεχνάμε ότι εξακολουθούν να είναι γραμμές στο πάτωμα.
@tattookolou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου