Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Η πολιτική είναι βαρετή τελεία


Τελικά κατάλαβα για ποιο λόγο φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, για ποιο λόγο αφήσαμε τα πράγματα να οδηγηθούν σε τέτοια αδιέξοδα και για ποιο λόγο αφήναμε τόσα χρόνια τα λαμόγια να κάνουν ότι γουστάρουν χωρίς να ασχολούμαστε.

Από τότε που ο Τζέφρυ μας έβαλε στο μνημόνιο αρχίσαμε όλοι να ασχολούμαστε με την πολιτική ζωή του τόπου. Μάθαμε ένα σκασμό ονόματα και πρακτικές, οικονομικά συστήματα και χώρες που τα εφάρμοσαν, οίκους αξιολόγησης και έννοιες οικονομικών όρων που αγνοούσαμε μέχρι τότε. Ήμασταν απολιτικοποιημένη γενιά που ασχολείτο με τα lifestyle και την τεχνολογία ενίοτε. Ήμασταν η γενιά που δεν ψήφιζε και το θεωρούσε μαγκιά και κουλ· Με περηφάνια άκουγες την φράση « δεν ασχολούμαι καθόλου με την πολιτική» υπονοώντας ότι είμαστε αρκετά ενδιαφέροντες και πολυάσχολοι τύποι για να ακούμε Σιμήτιδες και καραμανλήδες.( μπανάλ πράγματα)
Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε κάνει στροφή όπως και η ζωή  μας άλλωστε. Σήμερα, μετά από χρόνια ενασχόλησης με το συγκεκριμένο άθλημα  έπηξα κυριολεκτικά, κατάλαβα ότι τελικά η πολιτική είναι μια πολύ πολύ πολύ βαρετή ασχολία και οι πολιτικοί πολύ πολύ πολύ αδιάφοροι χαρακτήρες που μόλις αρχίσεις και τους ακούς με προσοχή συνειδητοποιείς το τι μαλακίες άκουγες τόσα χρόνια και δεν σου έκανε εντύπωση. Μόλις ασχοληθείς λίγο βλέπεις ότι κανείς τους δεν είναι ούτε έξυπνος όπως νόμιζες, ούτε μορφωμένος όπως επίσης νόμιζες, ούτε καν ρήτορας που θεωρούσες απαραίτητο προσόν για το επάγγελμα αυτό. Είναι σαν την θάλασσα του Πειραιά που από μακριά φαντάζει όμορφη και όταν πλησιάσεις κοντά και την κοιτάξεις βλέπεις μαζούτ και κουράδες.
Σίγουρα αν ασχολούμασταν παλιότερα και πλησιάζαμε πότε πότε κοντά στην ακτή για να δούμε τι παίζει δεν θα αναγκαζόμασταν σήμερα να κολυμπήσουμε σε αυτή την σκατόσουπα.
Τότε βαριόμασταν να ασχοληθούμε αλλά και τώρα έχουμε βαρεθεί ρε πούστη μου να ασχολούμαστε συνεχώς με την μαλακία. Κάθε μέρα κάθε ώρα όπου σταθείς και όπου βρεθείς πολιτική πολιτική και ξαναδώστου πάλι πολιτική. Πως κάποια παιδιά λόγο συνθηκών ωριμάζουν γρηγορότερα χάνοντας την παιδική τους ηλικία, έτσι κι εμείς έχουμε χάσει την ενήλικη ζωή μας... 
Γεράσαμε κύριοι, γεράσαμε πριν την ώρα μας και χάσαμε την ικανότητα να ψωλοβαράμε με ανούσιες ασχολίες, συζητήσεις,σχέδια και να προβληματιζόμαστε όπως παλιά με γελοία πράγματα.
Κάποτε ανταλλάξαμε το μέλλον μας με ανούσιο παρόν και τώρα χάσαμε το παρόν οραματιζόμενοι συνεχώς με φόβο και  προβληματισμό το ανούσιο μέλλον μας. 
Μέση κατάσταση δηλαδή δεν παίζει σε αυτή την ζωή; 
Αι στα διάλα επιτέλους.

Για σχολιασμό αντιρρήσεις και παπαρολογία με βρίσκεις εδώ
@Tattookolou (twitter)

Υσ. Τώρα για την φωτό τι να πω ρε παιδιά; Δεν υπάρχει καμία σύνδεση με το κείμενο.  Μαλακίες ως συνήθως

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...