Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Η ΕΡΤ, ο καναπές και η δεύτερη πράξη του δράματος.


Έχω ευχηθεί τουλάχιστον πενήντα φορές, κατά το παρελθόν να κλείσει η ΕΡΤ -και όχι κοιτώντας τον λογαριασμό της ΔΕΗ, όπως οι περισσότεροι, αλλά τις περισσότερες από αυτές βλέποντας αγώνες του Ολυμπιακού,
με εκείνες τις ανεκδίκητες περιγραφές όπου κάθε φορά που έβαζε γκολ η ερυθρόλευκη ομάδα στηνόταν ηπειρώτικο πανηγύρι, σε αντίθεση με τις φορές που έτρωγε και κλαίγανε τον πεθαμένο(θυμάστε, τον καιρό που η ΝΕΤ έδινε στον Ολυμπιακό περισσότερα λεφτά από αυτά που έδινε η NOVA για ολόκληρο το πρωτάθλημα).

Είχα επίσης την χαρά να συνεργαστώ επαγγελματικά, δυο-τρεις φορές, με την δημόσια ραδιοτηλεόραση και πραγματικά (εδώ θα έγραφα κανονικά «εκτός ελαχίστων περιπτώσεων», αλλά τραγικό … ούτε αυτές δεν υπήρχαν) όλοι ήταν άσχετοι· και όταν λέω άσχετοι εννοώ ΑΣΧΕΤΟΙ( και όχι, δεν ήταν απλά η γνώμη μου- όσοι επαγγελματίες είχαν οποιασδήποτε μορφής  συναναστροφή με τους αντίστοιχους συναδέλφους έχουνε λίγο χειρότερη άποψη από εμένα).

Από κει και πέρα, μπορώ να πω ότι στα χρόνια της κρίσης η δημόσια τηλεόραση κράτησε μια πιο αξιοπρεπή στάση απέναντι στα πράγματα - αλλά φοβάμαι ότι αυτό οφείλεται περισσότερο στο γεγονός ότι τα ιδιωτικά κανάλια δώσανε σόου λογοκρισίας και παραπληροφόρησης, και λιγότερο στο ότι η ΕΡΤ έκανε σωστά την δουλειά( ακόμα και το να περάσεις μια συγκεκριμένη γραμμή ενός κυβερνητικού προγράμματος, επηρεάζοντας την κοινή γνώμη, θέλει ικανότητα · μάλιστα αν η κυβέρνηση προσπαθούσε να το κάνει μέσω ΕΡΤ αυτό το πράγμα και δεν στηριζόταν στα ιδιωτικά, σήμερα δεν θα είχαμε αυτή την κυβέρνηση).

Ένα άλλο θέμα που διαβάζω και που συμφωνούν όλοι είναι «ο τρόπος που κλείσανε την ΕΡΤ» το οποίο έχει πειράξει πολλούς, στην βάση της λογικής βέβαια που λέει ότι
«δεν με πειράζει που έχω χούντα αλλά με πειράζει ο τρόπος της». Χούντα με καλούς τρόπους δεν έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα ακόμα(και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα γνωρίσει ποτέ). Όσοι έχουνε πάει σε πορείες το ξέρουν και δεν τους φαίνεται περίεργο… για τους υπόλοιπους τι να πω; Περαστικά.

Σίγουρα είναι κακό να μένουν χωρίς δουλειά τόσοι άνθρωποι, έστω και διορισμένοι- φιλητές κατουρημένων ποδιών. Ακόμα όμως δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που γίνεται όλος αυτός ο πανικός· την εποχή δε που κλείνουν οι επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη και εργαζόμενοι που πάλεψαν και έφτυσαν αίμα(έχοντας τα κατάλληλα προσόντα) μείνανε στον δρόμο και κανείς ποτέ από τους υπόλοιπους δεν διαμαρτυρήθηκε.

Φαίνεται τελικά ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα στον Έλληνα εκτός από να του πειράξεις τις συνθήκες που επικρατούν μπροστά από τον καναπέ του. Τα δέχεται όλα, όχι όμως να χάσει κάτι από την αγαπημένη του τηλεόραση.

Υγ.
Πήγε και ο Αλέξης, που υποστηρίζω κιόλας, και ζήτησε από τον Παπούλια να κάνει κάτι.  Το άτομο που δεν θα έπρεπε κανονικά να  αναγνωρίζουμε ως υπερασπιστή του Συντάγματος όλοι εμείς, αλλά ως κατάπατητή. Το άτομο που και cd της Βανδή να του βάλεις μπροστά θα το υπογράψει· και βεβαίως αυτός του απάντησε σε απλή μετάφραση : «Καλά μαλάκας είσαι αγόρι μου; σε μένα ήρθες να το λύσω,  εγώ δεν μπορώ να λύσω ούτε τα κορδόνια μου».

Υγ. 2
Αν η ΕΡΤ γίνει η αιτία για να βγει τελικά ο κόσμος από το καβούκι του, τότε οφείλουμε όλοι να δώσουμε το παρόν στο Ραδιομέγαρο. Πολύ φοβάμαι όμως ότι, η όλη φάση έχει γίνει επίτηδες από τον Σαμαρά και λοιπούς, έτσι ώστε να ακολουθήσει η δεύτερη πράξη του δράματος.

@Tattookolou

Έγραψα παλιότερα για την ΕΡΤ

Ορφανό το 1 στην τηλεόραση

Digea. Ένας υπέροχος αναλογικός κόσμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...