Μου αρέσουν πολύ τα μηνύματα κοινωνικού περιεχομένου στο twitter .
Ξετρελαίνομαι πάντα όταν ένα tweet στο οποίο ας πούμε κάποιος ζητάει αίμα για κάποιο δικό του γίνεται αμέσως retweet από όποιον το δει.
Όλοι θεωρούν χρέος τους να το διαδώσουν αλλά όχι να πάνε να δώσουν αίμα.
Όταν ένα πρόβλημα το ξέρεις μόνο εσύ τότε νιώθεις την υποχρέωση να κάνεις κάτι γιαυτό.
Ο μόνος τρόπος για να απαλλαγείς είναι να το κάνεις πάσα στους άλλους.
Το σίγουρο είναι ότι αυτός που θα το κάνει retweet δεν θα ασχοληθεί περισσότερο -και θα αισθανθεί καλά κιόλας διότι βοήθησε και αυτός ώστε και κάποιοι άλλοι να το δουν και να έχουν την ευκαιρία να κάνουν κι αυτοί retweet με την σειρά τους.
Σίγουρο είναι επίσης ότι πάντα εμείς έχουμε δουλειά και δεν μπορούμε να βοηθήσουμε σε κάτι αλλά στάνταρ κάποιος άλλος που ψωλοβαράει στο διαδίκτυο θα μπορέσει λόγο της δικής μας πολύτιμη προσπάθειας.
Πόσοι από αυτούς που θα κάνουν ένα rt ή ένα ποστ στο facebοοκ θα πάρουν τηλέφωνο έναν φίλο τους και θα τον ρωτήσουν αν μπορεί να πάει να βοηθήσει.
Υποτίθεται ότι είναι το ίδιο πράγμα.
Ξέρεις όμως ότι κανένας φίλος σου δεν θα πάει να βοηθήσει κάποιον άγνωστο και σίγουρα θα σε ρωτήσει γιατί δεν πας εσύ - μια ερώτηση που δύσκολα θα απαντήσεις σε κάποιον που σε ξέρει καλά και καταλαβαίνει πότε λες παπαριές.
Άρα ποιο το νόημα του να κάνεις ένα τέτοιου είδους rt … .
Επίσης μου αρέσουν τα μηνύματα που φορέθηκαν τα Χριστούγεννα περισσότερο και τώρα με τους άστεγους όπου λένε πάνω κάτω ..
"τώρα που είμαστε στο σπιτάκι μας στα ζεστά ας σκεφτούμε όλους αυτούς που υποφέρουν στο κρύο"
μπλιαχ
Σίγουρα όλοι αυτοί έχουν ανάγκη από άλλα πράγματα και όχι από την σκέψη μας.
Εμείς όμως έχουμε ανάγκη να δείξουμε στους άλλους ότι δήθεν νοιαζόμαστε, είμαστε ενήμεροι και ασχολούμαστε.
Ασχολείται ο ψηφιακός μας εαυτός με την φτώχεια, την ανεργία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον … Νομίζουμε ότι φορώντας την παλαιστινιακή μαντίλα συμμετέχουμε με κάποιο μαγικό τρόπο στον αγώνα των Παλαιστινίων.
Έχουμε μπερδέψει την βούρτσα με την πούτσα δυστυχώς και το δείχνουμε κάθε στιγμή στο ψεύτικο ψηφιακό μας προφίλ στο οποίο πάντα είμαστε άνθρωποι με ιδανικά και αξίες πρόθυμοι να βοηθήσουμε και να νοιαστούμε ενώ στην ουσία θάβουμε την αδιαφορία μας κάτω από ποστ πυροτεχνήματα μόνο και μόνο για τις εντυπώσεις.
Πλέον το ζητούμενο δεν είναι να κάνεις κάτι αλλά να δείχνεις στους άλλους και στον εαυτό σου κυρίως ότι πράττεις ,ώστε να κοιμάσαι το βράδυ ήσυχος ρίχνοντας το φταίξιμο για την αδιαφορία στους "άλλους" που δεν κάνουν απολύτως τίποτα -
Εσύ έκανες ότι μπορούσες
έκανες retweet - κρατώντας δικαιωματικά το αίμα στις φλέβες σου.
Το να διαδώσεις κάτι σε καμία περίπτωση δεν σε απαλλάσσει από την αδιαφορία που δείχνεις στο κάθε πρόβλημα.
Οι πράξεις σου και μόνο είναι ο έντιμος τρόπος για να περάσεις κάτι που πραγματικά σε απασχολεί στους γύρω σου.
Αν αντί για rt σηκώσεις το τηλέφωνο και πεις :
"μαλάκα πάω να δώσω αίμα για έναν τύπο που το έχει ανάγκη … ασε τις μαλακίες και πάμε ."
Υσ.
Όλα τα παραπάνω δεν στοχεύουν κανέναν από εσάς περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό.
Μια αυτοκριτική που έχει στόχο να αφυπνίσει πρώτον απ όλους εμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου