2004 Μπορούμε πατέρα; - Τα έχουμε ήδη καταφέρει παιδί μου
2005 Μπορούμε πατέρα; - εδώ πήραμε το γιουρο παιδι μου και κάναμε ολυμπιακούς αγώνες. Όλα τα μπορούμε
2006 Μπορούμε πατέρα; - Φαίνεται να υπάρχουν κάποια προβληματάκια αλλά μη ανησυχείς εγώ είμαι εδώ όλα θα πάνε καλά 1000 τα 100.
2007 Μπορούμε πατέρα; - Και βέβαια παιδί μου με λίγη δυσκολία αλλά μπορούμε
2008 Μπορούμε πατέρα; - Δύσκολα παιδί μου αλλά προσπαθούμε και όποιος προσπαθεί τα καταφέρνει.
2009 Μπορούμε πατέρα; - Τα χειρότερα πέρασαν παιδί μου. Κάνουμε κάποιες θυσίες και θα τα καταφέρουμε
2010 Μπορούμε πατέρα; - Δεν είμαι αισιόδοξος παιδί μου αλλά υπάρχει ακόμα ελπίδα
2011 Μπορούμε πατέρα; - . . . . . . . Αρχίδια παιδί μου
Σήμερα άνοιξαν τα σχολεία (ως κτίρια βέβαια και αυτά όπου υπάρχουν)
και μου ήρθε στο μυαλό αυτή η γενιά όπως και οι προηγούμενες που αναρωτιούνται για το μέλλον τους.
Τι ρωτάνε τις δικές μας γενιές και τους πατεράδες τους;
Αν μπορούμε να τα καταφέρουμε
Αν μπορούμε να ελπίζουμε για την ζωή τους.
Αν μπορούμε να τους εξασφαλίσουμε κάτι από το μέλλον τους ώστε να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι τα στέλνουμε σχολείο για τα επόμενα χρόνια της ζωής τους.
Αν μπορούμε να τους πούμε ότι θα μορφωθούν για να γίνουν κάτι στην ζωή τους,
αν θα σπουδάσουν, αν θα βρούνε δουλειά, αν θα πάρουν ποτέ αυτοκίνητο, αν θα υπάρχουν νοσοκομεία, αν θα ταξιδέψουν,αν θα πάρουν σπίτι, αν θα κάνουν οικογένεια, αν θα ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή....
τι μπορούμε να τους πούμε σήμερα για όλα αυτά;
Αυτό που πραγματικά σκεφτόμαστε όταν μας ρωτάνε αυτά τα πράγματα.
Αυτό που νιώθουμε όλοι σήμερα 12/09/2011
Την αλήθεια και μόνο την αλήθεια
ΑΡΧΙΔΙΑ παιδί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου