Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Και τώρα τι..;

Θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος.. Αλλά δε γίνεται....
Τις τελευταίες ημέρες ζούμε ένα τεράστιο θέατρο του παραλόγου, παραιτήθηκε ο ΓΑΠ και δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι αυτό με χαροποίησε. Τουλάχιστον νιώθω ότι δεν έχω για πρωθυπουργό έναν τύπο που κορόιδεψε όλους αυτούς που τον ψήφισαν.... Που απέκλειε το ΔΝΤ και μας έλεγε ότι Λεφτά υπάρχουν.
Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν πλέον.
Πλέον έχουμε για πρωθυπουργό έναν πραγματικά τεχνοκράτη, τον Λουκά Παπαδήμο. Ακόμα και να σου πει κανείς τι δουλειά κάνει, τραπεζίτη θα τον έλεγες. Μας τον επέβαλλαν με το έτσι θέλω. Αυτό με ανησυχεί, ότι μπήκε με τις ευλογίες των Μερκοζύ... Να σας πω την αλήθεια δεν πίστεψα λεπτό ότι θα ήταν ο Κακλαμάνης ή ο Πετσάλνικος... Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, όλοι ξέραμε ότι κάποιος τύπου Παπαδήμος θα έμπαινε για πρωθυπουργός και όχι κάποιοι παλιοί Πασόκοι.
Μάντης κακών θα γίνω και θα πω ότι στα 21 μου χρόνια ζω τη χούντα την οποία έβλεπα σε ταινίες βλ. Star Wars.
Ένας τραπεζίτης ο οποίος βόλευε γιατί έχει ελληνικό όνομα, ήρθε για να "βάλει τα πράγματα στη θέση τους". Θα μας μιλάει με πλήρως οικονομικούς όρους και θα μας καταστήσει σαφές ότι θα πρέπει να μας πάρει τα λεφτά και να του λέμε και ευχαριστώ που μας "εξυγιαίνει".
Αυτό που φαντάζομαι ότι προσπάθησαν να πάρουν τώρα, είναι η πίστωση χρόνου που χρειάζονταν για να περάσουν όσα ακόμα μέτρα έιχαν μείνει. Θα μας τα πάρει ό νεος μας πρωθυπουργός κι εμείς θα σβήνουμε καθημερινά σαν λαός...
Επικρατεί ένα κομφούζιο στο κεφάλι μου...
'Σχωράτε με...

Twitter: Prigipigal

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...