Εμείς στον κόσμο μας... στον κόσμο του iphone.

Χθες ήταν η μέρα που παρουσιάστηκε το νέο iphone. 
Χθες επίσης ήταν μία ακόμα μέρα της κρίσης και της αγωνίας. 
Χθες λοιπόν στην ίδια μέρα
το iphone και η κρίση  παντρευτήκαν στην ίδια κουβέντα. 
Στην ίδια συζήτηση, σε ένα πηγαδάκι χθες, ξεκινήσαμε από την φτώχεια και την ανεργία και καταλήξαμε στο αν θα πάρουμε το καινούριο iphone και πότε έρχεται επιτέλους. 
Από την μία δεν θα έχουμε να φάμε αλλά το iphone θα το πάρουμε και θα περιμένουμε κάποια εφαρμογή idouleia και ipsomi να μας ταΐσει.


Ίσως όταν θα τα βλέπουμε όλα αυτά τα γκάτζετ με το κιάλι να συνειδητοποιήσουμε ότι πτωχεύσαμε και ότι δεν έχουμε όλα όσα έχουν οι άλλοι, γιατί τόσο καιρό χωρίς σχολεία και  χωρίς νοσοκομεία δεν νιώθαμε να μειονεκτούμε από την υπόλοιπη Ευρώπη. 
Όταν δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε iphone τότε θα ζηλέψουμε τους Γερμανούς και τους Γάλλους.  
Θα νιώθουμε παρακατιανοί που δεν έχουμε κι εμείς όχι το επίπεδο των σχολείων όχι το επίπεδο των νοσοκομείων ή των δρόμων αλλά iepipedo των γκάτζετ. 
Μπορεί να μην έχουμε βενζίνη στο αμάξι αλλά όλοι έχουν από δύο navigator μην χαθούν στον δρόμο. 
Όσο έχουμε iphone και όσο θα μπορούμε να ακολουθούμε την τεχνολογία θα νιώθουμε ότι όλα είναι καλά γιατί τελικά στο μυαλό μας αυτό είναι το μόνο που μας συνδέει με τον ανεπτυγμένο κόσμο και μόνο αυτό. 


Εγώ προσωπικά σήμερα έφαγα την σφαλιάρα όταν μου ήρθε ένα mail από μια οργάνωση όπου υπογράφουμε διαδικτυακά petition για διάφορα ανθρωπιστικά και οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των λαών  με στόχο να δείξουμε ότι είμαστε πολλοί, ενημερωμένοι και αντίθετοι με αυτά που γίνονται. 
Το τελευταίο που είχα υπογράψει ήταν για την Νιγηρία απ ότι θυμάμαι   
 Το σημερινό;;

Ήταν για την Ελλάδα. 
Το υπέγραψα, άναψα ένα τσιγάρο και ευχήθηκα να τα καταφέρουν οι καημένοι ανθρώποι της Ελλάδας. 

το κωλόπαιδο Tattookolou