Παράδοσιακά σε όλα τα σπίτια ή σχεδόν σε όλα τα σπίτια το 1 το καλό το έπιανε η ΕΡΤ-1 το 2 η ΕΡΤ 2 και μετέπειτα ΝΕΤ το 3 η ΕΡΤ 3 και από κει και πέρα 4 Μέγκα 5 Αντέννα 6 Σταρ κτλ κτλ. Με την σειρά που βγήκαν τα κανάλια δλδ.
Η Ερτ 1 είναι και ο λόγος που άλλαξε η φιλοσοφία του Ζάπινγκ.
Το φυσιολογικό Ζάπινγκ θα ξεκίναγε με το 1 αλλά όλοι ξεκινάμε από το 2, το 3 το οποίο το περνάμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε και συνεχίζουμε στα υπόλοιπα νούμερα καταλήγοντας στο ένα στην εσχάτη περίπτωση που δεν βρούμε τίποτα.
Επίσης κανείς από αυτούς που ξέρω εγώ τουλάχιστον δεν ανοίγουν την τηλεόραση με το 1 που θα ήταν το φυσιολογικό αλλά συνήθως με το 4.
Τι άλλο να πούμε για την ΕΡΤ 1;;
Να πούμε ότι μας θύμιζε τα παιδικά μας χρόνια που βλέπαμε το σουσάμι άνοιξε(νομίζω το έδειχνε η 1 και όχι η 2) και την εποχή που πιστεύαμε ότι ήμασταν εγκλωβισμένοι σε 3 μόνο κανάλια ενώ τώρα μας περικύκλωσαν πανηγυρικά.
Τα χρόνια στα οποία το να δεις τηλεόραση ήταν ραντεβού και όχι καθημερινή συνήθεια.
Ήξερες πια μέρα και τι ώρα ήτανε η αγαπημένη σου σειρά.
Εγώ προσωπικά έβλεπα πιτσιρικάς τους Ντιουκς,Ιππότη της ασφάλτου και για πιο επιστημονικό περιεχόμενο Μαγκάηβερ και βέβαια φρουτοπία.
Ένα εβδομαδιαίο ραντεβού που άμα το έχανες γάμησέτα.
Το έχανες για πάντα όχι όπως τώρα που το κατεβάζεις από το νετ και το βλέπεις όποτε γουστάρεις. Παρακαλούσες τον Θεό για καμία επανάληψη μόνο.
Θυμάμαι επίσης που το δικαίωμα στην τηλεόραση ήτανε κάποιο είδος βραβείου που κέρδιζες άμα είχες τελειώσει με τα διαβάσματα ή κάτι αντίστοιχο.
Τότε παρακαλούσες να σε αφήσουν να μείνεις ξύπνιος μέχρι αργά για δεις κάτι ενώ τώρα οι γονείς λένε στα παιδιά τους "δεν πας αγόρι μου να δεις λίγο τηλεόραση να μας αφήσεις λίγο στην ησυχία μας".
Άλλο....
ναι ... Κυριακή πρωί .... μέρα καρτούν,από νωρίς μπροστά στο κουτί να βλέπουμε κλασικά κινούμενα σχέδια και όχι power rangers. Εντάξει βλέπαμε και κάτι Θαντερκατς με τον Μαμ-Ρα και τίποτα Τζι-Άι Τζο που κάνανε πόλεμο με τους κόμπρα και διάφορα άλλα.
Αν και δεν θυμάμαι αν τα έδειχνε η κρατική ή αρχίσανε την εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης τα συγκεκριμένα καρτούν.
Θυμάμαι το σούρουπο που δεν πλησιάζαμε διότι ήτανε η ώρα των μεγάλων να δουν ειδήσεις καθότι υπήρχε μία τηλεόραση σε κάθε σπίτι και αυτή στο σαλόνι και μετά Σάββατο βράδυ συνήθως οι μεγάλοι βλέπανε ταινία που άμα είχε καμιά σταγόνα αίμα ή τίποτα μπουτάκια ήτανε αυστηρώς ακατάλληλη για εμάς.
Καμιά μέρα μόνο άμα λείπανε οι γονείς και μας πρόσεχε η γιαγιά εκμεταλλευόμασταν τον βαρύ της ύπνο για να δούμε αργά ταινία.
Τελευταίο και καλύτερο... Η σημαία και ο εθνικός ύμνος στην αρχή και στο τέλος του προγράμματος.(δεν ξέρω αν το κάνει ακόμα,ελπίζω να μην το σταματήσανε,είχε την κουλτούρα του κι αυτό).
Δεν θυμάμαι πιο είναι το τελευταίο πράγμα που είδα στην ΕΡΤ 1 -και αν και την έχω στο ένα δεν μπορώ να θυμηθώ καν πως είναι η εικόνα της όπως έχω εικόνα για τα άλλα κανάλια.
Κοίταξα όμως το πρόγραμμα για σήμερα και βλέπω ότι έχει
Το πρωί εκπαιδευτική τηλεόραση(πωωωωωω....τι μου θύμησες) κι όμως το έχει ακόμα
Μετά Χάνα Μοντάνα, Ταρζάν στην συνέχεια,
τρεις ενημερωτικές εκπομπές, μία αθλητική με κάποιο ράλι
Τρία ντοκιμαντέρ και βεβαίως μία ελληνική ταινία.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα δλδ.
Μπορεί η ΕΡΤ 1 να είναι ένα απαρχαιωμένο κανάλι που δεν βλέπω τα τελευταία 15 χρόνια,
μπορεί να είναι ένα κανάλι που έχει βγάλει σε αχρηστία το νούμερο ένα του τηλεκοντρόλ
μπορεί να είναι ένα κανάλι που δεν το περνάω ούτε για ζάπινγκ και ένα κανάλι του οποίου το πρόγραμμα δεν θα διαβάσω ποτέ σε κανένα περιοδικό.
Μπορεί η Ερτ στο σύνολό της να είναι ο λόγος που βλαστημάω κάθε φορά που μου έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ
Είναι το κανάλι που αν αύριο σταματήσει να εκπέμπει θα το καταλάβω μετά από κάνα εξάμηνο και αυτό άμα το διαβάσω πουθενά
Ένα είναι το σίγουρο όμως...
απ όλα τα κανάλια της ελληνική τηλεόρασης είναι το μοναδικό που θα μου λείψει
και δεν υπάρχει αντάξιο κανάλι για να πάρει την θέση του στον νούμερο ένα της δικής μου τηλεόρασης.
Στο δικό μου χαζοκούτι το ένα θα μείνει κενό και ίσως άμα δεν το διαβάσω πουθενά να μην καταλάβω ότι έκλεισε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου