Βρισκόμαστε ημερολογιακά πολύ κοντά στο να κλείσουμε ένα χρόνο «υπό την σκέπη» του μνημονίου και όλα όσα έχουμε υποστεί, αλλά και αυτά που θα πρέπει να υποστούμε στο κοντινό μέλλον, είναι το λιγότερο δυσβάσταχτα.
Επιγραμματικά σας θυμίζουμε, πως μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις...
...άλλαξε το ασφαλιστικό σύστημα, εφαρμόσαμε κανόνα πρόσληψης ενός υπαλλήλου για κάθε πέντε που αποχωρούν στο Δημόσιο, συγχωνεύσαμε όλα τα συνταξιοδοτικά ταμεία σε τρία και θεσπίσαμε ενιαίο σύστημα υπολογισμού σύνταξης για όλους τους εργαζόμενους, αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας στα 65 έτη για τις γυναίκες που δουλεύουν στο Δημόσιο, μειώθηκαν οι συντάξεις κατά 6% ετησίως για κάθε έτος που υπολείπεται για την συμπλήρωση των προϋποθέσεων πλήρους συνταξιοδότησης, περικόπηκαν πολλά επιδόματα του Δημοσίου και φορολογήθηκαν εκείνα που θα συνεχίσουν να καταβάλλονται, είχαμε μείωση των αμοιβών υπερωριακής απασχόλησης στον Ιδιωτικό Τομέα και δημιουργία προϋποθέσεων απασχόλησης για μεγαλύτερη ευελιξία του χρόνου εργασίας, εφαρμόσαμε επιχειρησιακές συμβάσεις, μειώθηκαν οι αποζημιώσεις λόγω απόλυσης και αύξηση του ορίου που μπορεί ο εργοδότης να απολύσει χωρίς αποζημίωση, αυξήθηκε το όριο ομαδικών απολύσεων. Επί της ουσίας «υποδουλωθήκαμε» στις επιταγές των δανειστών μας.
...άλλαξε το ασφαλιστικό σύστημα, εφαρμόσαμε κανόνα πρόσληψης ενός υπαλλήλου για κάθε πέντε που αποχωρούν στο Δημόσιο, συγχωνεύσαμε όλα τα συνταξιοδοτικά ταμεία σε τρία και θεσπίσαμε ενιαίο σύστημα υπολογισμού σύνταξης για όλους τους εργαζόμενους, αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας στα 65 έτη για τις γυναίκες που δουλεύουν στο Δημόσιο, μειώθηκαν οι συντάξεις κατά 6% ετησίως για κάθε έτος που υπολείπεται για την συμπλήρωση των προϋποθέσεων πλήρους συνταξιοδότησης, περικόπηκαν πολλά επιδόματα του Δημοσίου και φορολογήθηκαν εκείνα που θα συνεχίσουν να καταβάλλονται, είχαμε μείωση των αμοιβών υπερωριακής απασχόλησης στον Ιδιωτικό Τομέα και δημιουργία προϋποθέσεων απασχόλησης για μεγαλύτερη ευελιξία του χρόνου εργασίας, εφαρμόσαμε επιχειρησιακές συμβάσεις, μειώθηκαν οι αποζημιώσεις λόγω απόλυσης και αύξηση του ορίου που μπορεί ο εργοδότης να απολύσει χωρίς αποζημίωση, αυξήθηκε το όριο ομαδικών απολύσεων. Επί της ουσίας «υποδουλωθήκαμε» στις επιταγές των δανειστών μας.
Παρόλα αυτά κάποιοι υποστηρίζουν πως τα μέτρα λαμβάνονται με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα ορθοποδήσουμε, πως θα δούμε «άσπρη» μέρα, αλλά πλέον, και σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία υπάρχουν σε έκθεση του ΔΝΤ, η εξέλιξη του χρέους μας μέχρι το 2016 δείχνει πως θα είναι μεγαλύτερο από ότι ήταν το 2010. Για να ακριβολογούμε, θα είναι μεγαλύτερο από τότε που καταφύγαμε στον δανεισμό. Από 142% του ΑΕΠ το 2010, θα φτάσει το 145,5% το 2016.
Αναλυτικότερα: Όπως βλέπετε στον πίνακα, που βρίσκεται στην σελίδα 127 της έκθεσης του ΔΝΤ, ο οποίος παρουσιάζει την σταδιακή αύξηση ή μείωση του χρέους των κρατών σε σχέση με το ΑΕΠ τους, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείτε πως στην στήλη που αφορά τη χώρα μας, το χρέος στην δεκαετία 2006 – 2016 εμφανίζει αρκετές αυξομειώσεις.
Αν προσέξετε, το 2006 το χρέος μας άγγιζε το 106,1% του ΑΕΠ, ενώ από το 2008 εμφανίζει τάσεις εκτίναξης. Τη χρονιά που ενταχτήκαμε στον περιβόητο μηχανισμό σωτηρίας, το χρέος ήταν της τάξης του 142%, ενώ το αποκορύφωμα θα έρθει την διετία 2012 – 2013 όταν και θα αγγίξει το 157, 7% και το 157% αντίστοιχα.
Την καταληκτική χρονιά 2016, το χρέος μας θα είναι 145,5% του ΑΕΠ, δεδομένο που σημαίνει πως θα είναι κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το 2010, που «μπήκαμε» στον μηχανισμό στήριξης.
Αν με όλες αυτές τις θυσίες, αν μετά από αυτό το κυριολεκτικό «μάτωμα» της κοινωνίας, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να αυξήσουμε το χρέος μας, μάλλον το σχέδιο διάσωσης της χώρας δεν είναι τελικά τόσο επιτυχημένο, όσο κάποιοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν ή, για να το θέσουμε καλύτερα, είναι μάλλον σχέδιο αποτυχίας.
http://www.newstoday.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου