Χαριτωμενιές στην παρέλαση

Μετά τις μούτζες και το κοίταγμα αλλού ένα σχολείο στην Κεφαλλονιά απλά έστριψε ένα στενό πριν τους επίσημους.
Γενικά η μαθητική νεολαία κάνει διάφορα χάπενιγκς στις παρελάσεις τα οποία είναι κατά κάποιο τρόπο μια  μορφή αντίδρασης στην χούντα- όμοια με αυτή βέβαια που κάνουμε όλοι οι υπόλοιποι από το τουίτερ, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Χαριτωμενιές παντού από όλες τις γενιές αυτού του τόπου.
Ειδικά στα σόσιαλ μίντια η επανάσταση καλά κρατεί.
Όλοι βρίζουμε, γράφουμε κείμενα στα μπλογκ,  που σχεδόν όλοι συμφωνούμε πως ζούμε σε μια χούντα και ότι θα ξεσηκωθούμε που θα πάει. 


Την λήξη της δικής μας ελπίδας για αντίδραση θα την δώσουν οι εκλογές που όσο κι αν μου φαίνεται τρελό και παρανοϊκό, το ΠΑΣΟΚ θα είναι στην νέα βουλή μαζί με την νέα δημοκρατία.
Επομένος τι συζητάμε?


Θα μείνω όμως λίγο στις μαθητικές αντιδράσεις που είναι και το μέλλον χαχαχ αυτού του τόπου( το γέλιο πάει στο μέλλον του τόπου και όχι στα παιδιά).
Παλιά θυμάμαι κάναμε καταλήψεις κάθε τρεις και λιγάκι για ανύπαρκτους λόγους και τότε βράζαμε τόσο πολύ που πραγματικά θέλαμε κάτι πολύ ισχυρό ώστε να έχουμε δικαιολογία να μην ανοίξουμε καθόλου τα σχολεία.
Σήμερα δεν έχω ακούσει ούτε για μια κατάληψη.


Πολλοί θα πούνε για την γενιά του playstation και του iphone το οποίο είναι απόλυτα σωστό, 
αλλά...  είναι γεγονός ότι τα παιδιά εμπνέονται και παίρνουν θάρρος από εμάς του μεγαλύτερους και κοινωνικά ενεργητικότερους.


Όταν η μαθητική νεολαία βλέπει όλους εμάς, φοιτητές και πολίτες να έχουμε χέσει όλα μας τα σώβρακα, πως θα πάρει θάρρος να κάνει και αυτή κάτι με την σειρά της.
Και που μουτζώνουν έστω και φοβισμένα πολύ τους είναι.
Πως θα πείσουμε τα παιδιά ότι πρέπει να παλέψουν για το μέλλον τους όταν το δικό μας μέλλον το έχουμε παραδώσει άνευ όρων?


Σίγουρα η δική μας γενιά δεν θα κάνει τίποτα παραπάνω από μερικά ποστ και τουίτ.
Είναι όμως επίσης σίγουρο ότι ούτε οι κοντινά επόμενες γενιές που συνδέονται μαζί μας θα κάνουν κάτι παραπάνω.


Δυστυχώς οι γενιές που θα φέρουν την αλλαγή θα είναι αυτές που δεν θα θυμούνται τίποτα παραπάνω από εμάς πέρα από το πόσο κότες ήμασταν.
Θα είναι οι γενιές που ποτέ δεν θα γνωρίσουν κανέναν από εμάς και τον τρόπο μας.
Ίσως έτσι μόνοι τους να βρουν τον δικό τους που μόνο καλύτερος και αποτελεσματικότερος μπορεί να είναι.


Υσ.
Το βίντεο που μπήκε στο μπλογκ πιο κάτω και έχει πλημμυρίστε με σχόλια-μπράβο στο youtube δείχνει αυτό ακριβώς που λέω.
Τα παιδιά αντιδρούν στα πρότυπα του dancing with the stars και όλοι εμείς οι υπόλοιποι τους λέμε μπράβο.

Για σχολιασμό αντιρρήσεις και παπαρολογία με βρίσκεις εδώ
@Tattookolou (twitter)