Ένας άστεγος στην Ατλάντα εξηγεί πως η ενασχόληση του με το κίνημα occupy κατάφερε να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τον 30χρονο εθισμό του στο κρακ.
Κορυφαίο σημείο από το 2:25 και μετά
που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις πραγματικά τον εαυτό σου αν δεν βοηθήσεις πρώτα κάποιον άλλο.
Ένα συμπέρασμα που αν το διαβάζαμε σε κάνα "ψαγμένο" coelhoβιβλίο ή μας το πρότεινε κάποιος ψυχαναλυτής θα το θεωρούσαμε αποκάλυψη της ζωής,
αλλά αφού το λέει ένας άστεγος πρεζάκιας δεν γαμιέται,τι ξέρει αυτός από την ζωή.
Υσ.
Η χειρότερη ουσία που χορηγεί η κοινωνία σε αυτούς τους ανθρώπους είναι το περιθώριο.
Η ενσωμάτωσή τους σε έναν κοινό σκοπό και η συμμετοχή στα κοινά όπως δείχνει το βίντεο είναι ο δρόμος και η ευκαιρία που χρειάζονται για να βοηθήσουν και να βοηθηθούν.
@Tattookolou (twitter)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου