Προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη/1991-06-04 Πεντελικόν. Διαβάστε τι έλεγαν 20 χρόνια πριν.

Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα 4-6-91

ΕΜΠΟΡΕ ΚΑΤΑΠΛΕΥΣΟΝ, ΕΞΕΛΟΥ, ΠΑΝΤΑ ΠΕΠΡΑΤΑΙ (Έμπορε έλα, εύγα, εδώ όλα πουλιούνται)



Η επιβολή από τα όργανα του Δυτικού κεφαλαίου, την ΕΟΚ, το ΔΝΤ, τις Δυτικές τράπεζες μιας άγριας οικονομικής πολιτικής καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος, μιας βάναυσης επίθεσης ενάντια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, η επιβολή σκληρών όρων για την παροχή του δανείου, οι συνεχείς αποστολές Δυτικών ελεγκτών για την άμεση παρακολούθηση της πορείας του προγράμματος λιτότητας, η ενδεχόμενη επιβολή νέων σκληρών μετρούν σε περίπτωση απόκλισης για να χορηγηθεί η δεύτερη δόση, ισοδυναμούν με ουσιαστική χρεωκοπία της χώρας, με σύγχρονο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο τύπου 1897, προσαρμοσμένο στις σημερινές, συνθήκες.

Όπως και τότε, ολόκληρη η σημερινή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, από τα έσοδα, τους φόρους (μονοπώλια τότε, νέες φορολογίες σήμερα και διαιώνιση του φορολογικού συστήματος της απάτης και της συστηματικής φοροδιαφυγής), τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, μέχρι τις δαπάνες, την εισοδηματική πολιτική, τις κοινωνικές ασφαλίσεις και τις συντάξεις, τις επενδύσεις στους κλάδους και με τη μορφή που αποδέχεται το Δυτικό κεφάλαιο, αποφασίζονται όχι από ελληνικά κέντρα αλλά από όργανα του Δυτικού κεφαλαίου. Αυτό συνιστά το τέλος της έστω περιορισμένης οικονομικής ανεξαρτησίας της χώρας.

Οι πραγματικοί στόχοι αυτού του προγράμματος δεν είναι ο περιορισμός των ελλειμμάτων, η σταθεροποίηση κι ακόμη λιγότερο η ανάπτυξη. Πίσω απ' τις ταμιακές ανάγκες, την αποκρατικοποίηση και την αναζήτηση εσόδων από τις πωλήσεις επιχειρήσεων του Δημοσίου κρύβεται ο πραγματικός στόχος. Η τελική φάση μιας πορείας πούχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια και συνίσταται στην τελειωτική διάλυση των σημαντικότερων μονάδων και κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας και το ξεπούλημα τους σε τιμές χαριστικές, απ' τους παλιούς απατεώνες ιδιοκτήτες και το κράτος σε ομίλους του Δυτικού κεφαλαίου. Αυτό γίνεται σήμερα με την τσιμεντοβιομηχανία, ορισμένες μονάδες της κλωστοϋφαντουργίας, τη Λάρκο και άλλες μεταλλευτικές επιχειρήσεις, την βιομηχανία όπλων και με ορισμένες άλλες μονάδες.



Μοχλός για την επιβολή αυτής της πολιτικής είναι το εξωτερικό χρέος ύψους περίπου 23 δισεκατομμυρίων δολλαρίων σε συνδυασμό με το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου και την αναγκαιότητα εξωτερικού δανεισμού. Ταυτόχρονα όμως η χώρα μας διεκδικεί νόμιμα απ' το σημερινό Δ' Ράιχ Γερμανικό κράτος, πολεμικές αποζημιώσεις που σύμφωνα με τον καθηγητή Αγγελόπουλο ανέρχονται σε σημερινά 31 δισεκατομμύρια δολλάρια, και την επιστροφή του αναγκαστικού «δανείου» των Ναζί ύψους 13 δισεκατομμυρίων δολλαρίων. Ας σημειώσουμε ότι το δίκαιο αυτό αίτημα δεν μπαίνει σε μια περίοδο όπου η γερμανική οικονομία είναι καταστραμμένη, όπως συνέβαινε με τις Γαλλικές επανορθώσεις της συνθήκης των Βερσαλλιών ή με τις σημερινές βάρβαρες απαιτήσεις των Δυτικών απ' το ολοκληρωτικά καταστραμμένο απ' αυτούς Ιράκ. Αλλά σε μια πλούσια υπεραναπτυγμένη Γερμανία πούναι σήμερα μαζί με την Ιαπωνία, οι ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, με συνεχή συσσωρευμένα εξωτερικά πλεονάσματα. Που χρηματοδότησε πρόσφατα τον πόλεμο-γενοκτονία του Ιράκ με 6,5 δισεκατομμύρια δολλάρια, που χορηγεί δωρεάν βοήθεια 1,5 δισεκατομμύρια μάρκα στη δημοκρατική Τουρκία, που «χορηγεί βοήθειες» δεκάδων δισεκατομμυρίων μάρκων και εξαγοράζει επιχειρήσεις στην Ανατολική Ευρώπη και σε άλλες χώρες.



Δεν είναι λοιπόν για λόγους αντικειμενικής αδυναμίας που η Γερμανία αρνείται να καταβάλει τις επανορθώσεις.



Είναι ολοκάθαρο στον καθένα ότι αν το Γερμανικό κράτος πλήρωνε έστω και το ένα τέταρτο των πολεμικών επανορθώσεων και του «δανείου» η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με το εξωτερικό χρέος και το εξωτερικό ισοζύγιο θα άλλαζε ριζικά, παρ' ότι σε σχέση με τα διαρθρωτικά προβλήματα της δεν θάλλαζε άμεσα. Η χώρα δεν θάχε άμεση ανάγκη του κοινοτικού δανείου και δεν θα πνίγονταν για έσοδα και συνεπώς τα όργανα του Δυτικού κεφαλαίου δεν θα μπορούσαν να επιβάλουν την πολιτική τους, του ξεπουλήματος της ελληνικής βιομηχανίας και της απόκτησης του άμεσου ελέγχου της. Η καταβολή σήμερα των επανορθώσεων καταστρέφει ολοκληρωτικά το όργανο υποδούλωσης της ελληνικής οικονομίας πούναι το εξωτερικό χρέος και γι' αυτό μέχρι το οριστικό ξεπούλημα της και την πλήρη μετατροπή της σε άμεσα ελεγχόμενη απ' τη Δύση οικονομία υπηρεσιών, δεν πρόκειται να καταβληθούν στην καλύτερη περίπτωση παρά μόνο πενταροδεκάρες σε μια χρονική περίοδο που θα κλιμακώνεται σε δεκαετία, για να μην επιτραπεί καμιά ουσιαστική ανακούφιση του ισοζυγίου.



Αφού λοιπόν πέρυσι η σημερινή κυβέρνηση των γραικύλων της ΝΔ, ουσιαστικά χάρισε στους Γάλλους της CIMENTS FRANCAIS, τα τσιμέντα Χάλυψ, ετοιμάζεται σήμερα να ξεπουλήσει σχεδόν όλη την τσιμεντοβιομηχανία παραχωρώντας χαριστικά τα Τσιμέντα Χαλκίδας και κυρίως την ισχυρότερη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κερδοφόρο ΑΓΕΤ. Το χτεσινό ξεπούλημα-χάρισμα της Λέβενμπρου στους Γερμανούς και της Ολύμπικ Κέτεριγκ σε Ολλανδούς, τη διάλυση της ΕΛΕΒΜΕ (που είχε αγοράσει κεφαλαιουχικό εξοπλισμό πριν 10 χρόνια που παραμένει ακόμη σε αποθήκες στην Αγγλία), θα ακολουθήσουν αυτά της Πειραϊκής-Πατραικής και άλλων μονάδων της κλωστοϋφαντουργίας, της Λάρκο, του Σκαλιστήρη, ενώ συντελέστηκε αυτό της ΕΑΒ. Στην τελευταία περίπτωση ο γραικυλισμός της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε όριο. Αφού χάρισε στους αμερικανούς της Λόκχηντ 68 εκατομμύρια δολλάρια που διεκδικούσε η χώρα, με μια σειρά διαδικασίες εξευτελιστικές παρέδωσαν όλη τη διοίκηση της επιχείρησης στη Λόκχηντ, δίνοντας αστρονομικές απολαβές, προκαταβολές 5 εκατομμύρια δολλάρια σε σύνολο δεκατεσσάρων ανεξάρτητα αποτελέσματος. Σε μια επιχείρηση που λόγω της φύσης της έπρεπε να μείνει αποκλειστικά σε ελληνικά χέρια, αφού όσο βρίσκεται στα χέρια της Λόκχηντ καμιά αεράμυνα του ελληνικού εναέριου χώρου δεν θα μπορεί να υπάρξει απέναντι στον Τούρκικο επεκτατισμό.



Το σύνολο της αξίας των επιχειρήσεων που ξεπουλιούνται ανέρχεται σε 1,2 τρισεκατομμύρια δραχμές. Απ' αυτό η κυβέρνηση των γραικύλων φιλοδοξεί να εισπράξει το πολύ 250 δις. Η συνειδητή παράδοση λοιπόν ενός παραγωγικού δυναμικού αξίας περίπου ενός τρισεκατομμυρίου με χαριστικούς και εξευτελιστικούς όρους στο Δυτικό μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνο αποτελεί τεράστιο σκάνδαλο, μπροστά στο οποίο ωχριά το σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά συνιστά το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας. Κι αν υπήρχε σήμερα πολιτική αντιπολίτευση και τύπος θάχαν στηλιτεύσει με τη μεγαλύτερη ένταση αυτό το έγκλημα. Αν υπήρχε ανεξάρτητη κι όχι εξωνημένη δικαιοσύνη θάχε απαγγείλει κατηγορία και θάχε κάτσει στο σκαμνί τους υπευθύνους.



Υπεύθυνοι αυτού του εγκλήματος εσχάτης προδοσίας ενάντια στη χώρα είναι όσοι αποφάσισαν και υλοποίησαν το ξεπούλημα-χάρισμα της ελληνικής βιομηχανίας στο Δυτικό κεφάλαιο, δηλαδή ο Πατριάρχης της φαυλότητας Μητσοτάκης και οι ατζέντηδες των Δυτικών, υπουργοί Οικονομικών: Παλαιοκρασσας, αναπλη-ρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας Ευθ. Χριστοπούλου, ο υπουργός Βιομηχανίας Σ. Δήμας, ο υφυπουργός Βιομηχανίας υπεύθυνος για τις προβληματικές Β. Ματζώρης και ο πρόεδρος του ΟΛΕ Γ. Γιαννόπουλος. Οι δύο τελευταίοι εκτός των άλλων έφτασαν στο σημείο να καταγγείλουν σύμβαση που έγινε το 90 απ' την ΕΛΙ-ΝΤΑ για εξαγωγές 250 χιλιάδων ηλεκτρικών συσκευών πούχε παραγγείλει η αγγλική εταιρεία ΝΕΙ, για να την οδηγήσουν έτσι στη διάλυση.



Μεγάλες όμως πολιτικές ευθύνες έχουν και οι χρεωκοπημένες, ανυπόληπτες και αφερέγγυες ηγεσίες τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και του Συνασπισμού ΚΚΕ-ΕΑΡ, οι πουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που παρακολουθούν με απάθεια το ξεπούλημα της Ελληνικής οικονομίας, χωρίς να ψελίζουν λέξη, χωρίς να το καταγγείλουν καλώντας τους εργαζομένους σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις εναντίον του.



Η σημερινή κατάσταση βαθιάς παρακμής της χώρας παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες —τηρουμένων των αναλογιών— με την κατάσταση των ελληνικών πόλεων στην περίοδο της Ρωμαιοκρατίας. Όπως και τότε η δημοκρατία ήταν γράμμα κενό αφού η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία δεν υπήρχαν ουσιαστικά, έτσι και σήμερα ο κοινοβουλευτισμός είναι θέατρο αφού η οικονομική πολιτική της χώρας αποφασίζεται απ' την ΕΟΚ, το ΔΝΤ, τις Δυτικές τράπεζες και όχι από τον ελληνικό λαό. Όπως και τότε μέσα από μια ψευτοανεξαρτησία οι Ρωμαίοι καθόριζαν τους προστατευόμενους «πελάτες», τους ντόπιους τοποτηρητές τους, τους πολιτικούς, τους δικαστές, τους ανωτέρους αξιωματικούς του στρατού και της αστυνομίας, τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Όπως και τότε συγγραφείς λιβάνιζαν και θεοποιούσαν τους Ρωμαίους σφαγείς και κατακτητές, το ίδιο κάνει σήμερα ο τύπος και μερίδα των διανοούμενων. Όπως και τότε τους κατασκεύαζαν αγάλματα και ανδριάντες, το ίδιο και σήμερα. Όπως και τότε οι Αθηναίοι κατά τρόπο εξευτελιστικό καθιέρωσαν γιορτές, τα «Σύλλεια», προς τιμήν του σφαγέα τους Σύλλα, έτσι και σήμερα οι γραικύλοι νεοδημοκράτες βραβεύουν τον Γκένσερ και κυρίως οργανώνουν φιέστες στην Κρήτη προς τιμή των συνεχιστών του σφαγέα του ελληνικού λαού Γ' Ράιχ, αφού αρνούνται να καταβάλουν τις επανορθώσεις.



Όπως και τότε τέλος μόνο τα λαϊκά στρώματα στη ρωμαιοκρατία και τους λαομίσητους ντόπιους συνεργάτες τους, έτσι και σήμερα μόνο ο λαός στη βάση κι έξω απ' τα εξωνημένα πολιτικά κόμματα και συνδικάτα αντιστέκεται και αγωνίζεται με κάθε μέσο ενάντια στο εξευτελιστικό ξεπούλημα της χώρας και την τριτοκοσμοποίησή της, στη μετατροπή της σε χώρο υπό μόνιμο ΔΟΕ Λογική συνέπεια του ΔΟΕ είναι το τεράστιο και παρατεταμένο κύμα ακρίβειας και τα πιεστικά προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζει η μεγάλη μάζα των εργαζομένων, όπως και η διόγκωση της ανεργίας. Κι ενώ η λαϊκή αγανάκτηση και οργή ενάντια σ' αυτή την πολιτική και η διάθεση για αγώνα πραγματικό, για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης των γραικύλων κι όχι για απεργίες-στάχτη στα μάτια βρίσκεται στο ζενίθ, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο Συνασπισμός (ΚΚΕ-ΕΑΡ) έχουν εγκαταλείψει ολοκληρωτικά τους εργαζομένους, συναινούν σ' αυτή την επίθεση, μην τολμώντας να σηκώσουν κεφάλι στους πάτρωνες τους τους ιθύνοντες του Δυτικού κεφαλαίου και του ΔΟΕ, αναμασώντας τα εκ του πονηρού γελοία παραμύθια τους περί σταθεροποίησης και εκσυγχρονισμού.



Τέλος η συνεχιζόμενη δίκη-οπερέτα για το σκάνδαλο Κοσκωτά αντανακλά πιστά την κατάσταση της χώρας. Ανυπόληπτα και θλιβερά ανθρωπάκια προσπαθούν ματαίως ν' αποκτήσουν κύρος φορώντας τήβενο ενώ λοιδορούνται κι εξευτελίζονται καθημερινά και κατ' εξακολούθηση από επαγγελματίες ψευδομάρτυρες, αποβράσματα και άλλους θεατρίνους. Κόμματα και τύπος γελοιοποιούνται καθημερινά χάνοντας και τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας, οντάς υποχρεωμένα να υποστηρίζουν τη συνέχεια της «κάθαρσης», για την οποία γελάει όλη η χώρα. Κράτος που άγεται και φέρεται από έναν χυδαίο απατεώνα, παρακολουθεί απαθώς τον εξευτελισμό του προστατεύοντας τον και εγκαθιστώντας τον σε πολυτελή σουΐτα με όλες τις ανέσεις. Μια αστυνομία που δεν προσπαθεί καν να κρυφτεί, αναλαμβάνοντας χωρίς αιδώ με μια απ' τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της την προστασία του μεγαλοαπατεώνα Κοσκωτά που απειλείται δήθεν από τους «τρομοκράτες». Τους Αμερικανούς να τρίβουν τα χέρια τους για την επιτυχία του πάρα πάνω παραμυθιού τους, αφού οι πάντες γνωρίζουν ότι δεν έχουμε κανένα συμφέρον και θάταν μεγάλο πολιτικό λάθος μας να χτυπήσουμε σήμερα τον Κοσκωτά —παρ' ότι θα το άξιζε.



Γιατί καμιά από τις ρουκέτες μας δεν μπορεί νάχει την αποτελεσματικότητα και τα θετικά πολιτικά αποτελέσματα για μας του πύραυλου Κοσκωτά. Μόνη η παρουσία του και η όποια κατάθεση του στη δίκη-οπερέτα, γελοιοποιεί, κατεξευτελίζει βγάζοντας τους νοκ άουτ στο καναβάτσο δικαιοσύνη, κόμματα, τύπο, αστυνομία, ολόκληρο το ελληνικό κράτος.



Από μόνοι τους μ' αυτή την παρωδία δίκης-κάθαρσης, δείχνουν ολοκάθαρα στον ελληνικό λαό ότι τους είναι παντελώς αδιάφορη η προστασία των ετοιμόρροπων θεσμών τους, ότι από μόνοι τους τους υπονομεύουν καταφέροντάς τους αποφασιστικά χτυπήματα πολύ πιο δυνατά απ' τα δικά μας. Από μόνοι τους δείχνουν ότι κανένας εκπρόσωπος ενός κράτους που δείχνει μια τέτοια εικόνα δεν είναι σε θέση, ακόμη κι αν το ήθελε, να προβάλει την παραμικρή εθνική αντίσταση στις όποιες παράλογες απαιτήσεις του Δυτικού ΔΟΕ ή των Αμερικάνων για το Κυπριακό, οι οποίοι γελάνε τρίβοντας τα χέρια τους από ικανοποίηση.



ΕΟ 17Ν



Πρόσφατα πραγματοποιήσαμε τις εξής επιθέσεις:



Την 31 Μάρτη εκτοξεύσαμε ρουκέτα ενάντια στο ξενοδοχείο «Πεντελικό» στο Κεφαλάρι. Το ξενοδοχείο ανήκει στον επιτυχημένο Κοσκωτά, γκάγκστερ εφοπλιστή Βαρδινογιάννη και όχι σε άτομο αχυράνθρωπο, βιτρίνα του Βαρδινογιάννη που παρουσίασε σαν δήθεν ιδιοκτήτη ο τύπος, θα εξακολουθήσουμε να χτυπάμε τις επιχειρήσεις και τα κτίρια του ομίλου Βαρδινογιάννη, οποιαδήποτε κι αν είναι η φύση τους.



Την 25 Απρίλη βυθίσαμε με ισχυρή βόμβα το ρυμουλκό Καραπιπέρης-6 στην προβλήτα του Περάματος. Ο Καραπιπέρης στη διάρκεια της απεργίας των ρυμουλκών του λιμανιού του Πειραιά, είχε οργανώσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, κινώντας τα ρυμουλκά του με ανθρώπους του που δεν ήταν ναυτολογημένοι θα εξακολουθήσουμε να χτυπάμε τους απεργοσπάστες σε κάθε δίκαιη απεργία.



Στις 2 Μάη χτυπήσαμε με ρουκέτα τα γραφεία της ΔΕΗ Αγίων Αναργύρων. Η πρόσφατη τεράστια αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος πούναι η δεύτερη μέσα σε ένα χρόνο έχει φέρει σε απόγνωση τον μεροκαματιάρη που αντιμετωπίζει πια τεράστιες δυσκολίες για να εξοφλήσει τους εξωφρενικούς λογαριασμούς. Η επίθεση αυτή ενάντια στο λαϊκό εισόδημα είναι ακόμη πιο ληστρική αν αναλογιστούμε ότι ενώ οι σημερινές αυξήσεις θα επιφέρουν 45 δις πρόσθετα έσοδα στη ΔΕΗ ταυτόχρονα κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν χρέη στη ΔΕΗ άνω των 100 δισεκατομμυρίων.



Στις 15 Μάη χτυπήσαμε με δύο ρουκέτες εκ των οποίων δυστυχώς εκτοξεύτηκε μόνο μία, την τσιμεντοβιομηχανία Χάλυψ στην Ελευσίνα. Η ιδιοκτησία και ο έλεγχος της σήμερα βρίσκονται στα χέρια των Γάλλων της CIMENTS FRANCAIS. Όπως εξηγήσαμε και πέρισυ αυτή η εξαγορά-ξεπούλημα υπήρξε ένα από τα πρώτα σκάνδαλα της κυβέρνησης των γραικύλων. Σήμερα λειτουργεί κερδοφόρα για τους Γάλλους, χωρίς αυτοί νάχουν επενδύσει ούτε δραχμή στο εργοστάσιο. Παράλληλα συνεχίζουν να ροκανίζουν την αγορά αποκτώντας τον έλεγχο άλλων λατομείων και τσιμεντάδικων.



Όπως έχουμε εξηγήσει στο παρελθόν θα εξακολουθήσουμε να χτυπάμε όσους «αγοράζουν» χρεωμένες επιχειρήσεις χωρίς να πληρώνουν τα χρέη τους αφού έτσι κλέβουν τον ελληνικό λαό μ ένα ποσό αντίστοιχο των χρεών που δεν κατέβαλαν. Στην προκειμένη περίπτωση η C.F. πλήρωσε 1,2 με 1,7 δις σε σύνολο 7 δισεκατομμυρίων.



Στις 7 Μάη χτυπήσαμε εκτοξεύοντας δύο ρουκέτες το εργοστάσιο της γερμανικής Ζήμενς στο Μαρούσι. Στις 28 Μάη χτυπήσαμε πάλι με δύο ρουκέτες το εργοστάσιο παρασκευής μπύρας της γερμανικής Λεβενμπρόυ στην Αταλάντη. Η λεκτική καταδίκη των εγκλημάτων των Ναζί απ' τους σημερινούς ηγέτες της Γερμανίας δεν έχει καμιά απολύτως αξία όσο δεν συνοδεύεται από την έμπρακτη καταδίκη, τη δίκαιη αποζημίωση της χώρας μας που υπέστη τεράστιες καταστροφές απ' τις ναζιστικές θηριωδίες. Η μη καταβολή πολεμικών επανορθώσεων σημαίνει μη αναγνώριση αυτών των εγκλημάτων. Σημαίνει ότι η σημερινή Γερμανία αποκομίζει οικονομικό όφελος απ' τη μη καταβολή, σημαίνει ότι υποδουλώνει οικονομικά τη χώρα, εξαγοράζοντας εργοστάσια, γη, σπίτια ξενοδοχεία με χρήματα που μας ανήκουν. Σημαίνει ότι μ' αυτό τον τρόπο σε 10 χρόνια θάμαστε στη χώρα μας μισθωτοί Γερμανών αφεντικών. Σημαίνει ότι το σημερινό Τέταρτο Ράιχ συνεχίζει τη στρατηγική υποδούλωση των λαών και έχει τους ίδιους στόχους με το Γ' Ράιχ αλλά με διαφορετικά μέσα. θα συνεχίσουμε λοιπόν να χτυπάμε τις γερμανικές επιχειρήσεις, τα μέσα της οικονομικής υποδούλωσης της χώρας μας μέχρι την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων και των «δανείων». Καλούμε τον ελληνικό λαό να χτυπάει με οποιοδήποτε μέσο μπορεί την περιουσία των Γερμανών στη χώρα μας.



Αθήνα 4-6-91 Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ



Υ.Γ. Σε κάθε μια από τις πάρα πάνω ενέργειες, προειδοποιήσαμε τηλεφωνώντας στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία 15 λεπτά ως μισή ώρα πριν, ζητώντας την εκκένωση των χώρων για να μην υπάρχουν τυχαία θύματα. Παρ' ότι η εφημερίδα τηλεφώνησε στην αστυνομία όπως το ζητήσαμε προειδοποιώντας για τις εκρήξεις, η αστυνομία λειτουργώντας εγκληματικά δεν εκκένωσε τους χώρους. Στο Πεντελικό, έβγαλε μόνο το Σουφλιά και τους άλλους μεγαλόσχημους από το εστιατόριο και άφησε τους μικρουπάλληλους να κυκλοφορούν στους ορόφους, μέχρι την εκτόξευση.



Στο Πέραμα δεν ειδοποίησαν κανένα. Η μόνη περίπτωση έγκαιρης εκκένωσης είναι αυτή του Χάλυβα επειδή ακριβώς ειδοποιήσαμε απ' ευθείας το εργοστάσιο όπως και η Ελευθεροτυπία. Στη Ζήμενς δεν ειδοποίησαν τους ιδιωτικούς αστυνομικούς όπως και στη Λεβενμπρόυ όπου μέσα σε ολόκληρο μισάωρο δεν πρόλαβαν να εκκενώσουν το εργοστάσιο.



Είναι λοιπόν προφανές και έχουν αντιληφθεί οι πάντες το παιχνίδι της αστυνομίας. Δεν εκκενώνει τους χώρους εσκεμμένα για να υπάρξει ανθρώπινο θύμα και να το εκμεταλλευτεί σε βάρος μας. Ο καθένας λοιπόν αντιλαμβάνεται ότι σε περίπτωση τυχαίου θύματος ο μόνος υπεύθυνος θάναι η εγκληματική πολιτική της αστυνομίας που επιζητάει εσκεμμένα θύματα και κανένας άλλος.

http://el.wikisource.org/wiki/
Tom