Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΙζέρια είναι...


Μιζέρια... ανοίγω τα σάιτ και νιώθω την μιζέρια να κολλάει στο πρόσωπο μου, να χύνεται σαν οξύ μέσα από τις κόγχες των ματιών μου και να καίει με παχύρρευστη θλίψη τα εγκεφαλικά μου κύτταρα.

Μιζέρια... περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας νιώθοντας τα πέλματά σου να βυθίζονται σε μια λάσπη απελπισίας. Σπάνια θα συναντήσεις κάποιον να κινείται ανάλαφρα και σβέλτα, σπάνια θα συναντήσεις κάποιον που να κοιτά ευθεία και όχι κάτω, σπάνια θα συναντήσεις κάποιον που να ξεχωρίζει μέσα από την ομιχλώδη μιζέρια που έχει αποκλείσει τον καθένα  σε μια απομονωμένη ύπαρξη.

Η μιζέρια δεν έχει να κάνει με την φτώχεια, την ανεργία, τα λιγοστά ή καθόλου κέρματα στην τσέπη. Η μιζέρια δεν έχει να κάνει με αυτό που είμαστε ή με αυτό μας καταντήσανε
... η μιζέρια έχει να κάνει με την σιωπηλή παραδοχή αυτού που δεν θα είμαστε ποτέ, έχει να κάνει με αυτό που δεν θα προσπαθήσουμε ποτέ και με αυτό που όλοι έχουμε δεχτεί πως είναι η ζωή μας.

Η μιζέρια φωλιάζει πάντα στους παραδομένους, ταριχεύοντας τον εσωτερικό τους κόσμο, αφαιρώντας από την σάρκα και τοποθετώντας σε βάζα φορμόλης τις ελπίδες και τα όνειρα, διατηρώντας σαν μούμια μόνο το περίγραμμα μιας ύπαρξης που θάφτηκε ζωντανή στην πυραμίδα του καπιταλισμού.

Η μιζέρια πάει σύννεφο κι εγώ...  για πιγκ πογκ με τον συνιδρυτή της νεοφώτιστης εταιρείας μας νίτζα. Προσεχώς και κατάνα.
Για σχολιασμό αντιρρήσεις και παπαρολογία με βρίσκεις εδώ
@Tattookolou (twitter)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...